(społ. 2)
kierunek refleksji nad celowymi działaniami społ., weryfikujący je z punktu widzenia pragmatycznego; wiedza o skutecznych działaniach społ. przybierająca bądź postać teorii (jest wówczas uszczegółowieniem ogólnych teorii prakseologicznych w odniesieniu do zjawisk społ.), bądź też ogólnych praktycznych dyrektyw umożliwiających społeczeństwu osiąganie rozmaitych celów. Jako wyodrębniona dyscyplina socjologii powstała stosunkowo niedawno i nosiła różne nazwy: "inżynieria społ." (kraje anglosaskie), "technologia społ." (F. Znaniecki); początki s. w Polsce wiążą się z pracami L. Petrażyckiego, poświęconymi skuteczności prawa; s. wykorzystuje się w pedagogice społ., propagandzie, reklamie, marketingu, prognostyce społ., polityce.
INŻYNIERIA SPOŁECZNA, PODGÓRECKI
- socjotechnika, ogół metod, środkówi...
- SOCJOTECHNIKA, (społ. 1)
- propaganda, (łac. propagandus...