(ok. 1080-ok. 1145)
teolog i filozof; pochodził z Normandii, nauczał w Chartres, był wychowawcą późniejszego króla Anglii, Henryka II, który bronił go przed denuncjacjami Wilhelma z St. Thierry, oskarżającego go o manicheizm i materializm; W. przyjmował, że świat stworzony przez Boga jest zbiorem atomów i w swoim rozwoju podlega ich prawom; w świecie wszystko jest obdarzone życiem, a tym co wszechrzeczywistość ożywia jest dusza świata (anima mundi); traktaty: Philosphia mundi, Dragmaticon philosophiae i Moralium dogma philosophorum.