(1900-80)
amerykański psychoanalityk pochodzenia niemieckiego, zaliczany do tzw. neopsychoanalityków; należał do niemieckiej lewicy skupionej wokół "Zeitschrift für Sozialforschung", w którym publikowali przedstawiciele "szkoły frankfurckiej"; po dojściu Hitlera do władzy wyemigrował (do USA) z większością jej przedstawicieli; w USA prowadził badania nad psychospołecznymi źródłami faszyzmu, które przedstawił w Ucieczce od wolności (1941), widząc w tęsknocie za opatrznościowym przywódcą rodzaj społecznej neurozy spowodowanej m.in. bezsilnością jednostki wobec anonimowych sił rynku kapitalistycznego i pragnienie zrzeczenia się na rzecz "wodza" odpowiedzialności za własne życie. Dla F., w odróżnieniu od Freuda, osobowość ma charakter społeczny, ale charakter naszej cywilizacji sprawia, że ludzie czują się coraz bardziej izolowani. Izolacja ta jest zasadniczym elementem ludzkiej kondycji, źródłem cierpień. Pragnąc przerwać tę izolację człowiek może czynić to konstruktywnie, kochając i współpracując z innymi (temu F. poświęcił książki Niech się stanie człowiek, Sztuka miłości i Być czy mieć), albo destrukcyjnie, poddając się konformizmowi i ulegając autorytetom. Łącząc psychoanalizę z marksizmem i elementami filozofii Wschodu poszukiwał dróg prowadzących do bardziej braterskich i spontanicznych relacji interpersonalnych w technokratycznym i konsumpcyjnym świecie współczesnym.
- Fromm Erich, (1900-80)
- Fromm Erich, (1900-1980)
- ERYK, Pochodzenia staroniemieckiego,...