(1895-1978)
pisarz, eseista itłumacz, członek zarządu polskiego PEN Clubu (od 1931) iprezes (1933-78), doktor h.c. KUL-u(1976). Od 1956 r. członek władz Stowarzyszenia Kultury Europejskiej (SEC). Wybitny znawca imiłośnik kultury gr. irzym., swoją twórczość poświęcił upowszechnianiu wiedzy antycznej oraz wartości itradycji europejskiego humanizmu. Najważniejsze miejsce wdorobku P. zajmuje proza fabularna, szkice ieseje otematyce antycznej, jego Mitologia (1924) jest ważnym źródłem wiedzy owierzeniach gr. irzym. do dnia dzisiejszego, opowiadania Eros na Olimpie (1924), adaptacje eposów Homera Wojna trojańska (1927) iPrzygody Odyseusza (1935) dopełniają to kompendium. Fabularyzowaną powieść Dysk olimpijski (1924) wyróżniono brązowym medalem na XI Olimpiadzie wBerlinie (1936). P. jest autorem wielu relacji zpodróży, m.in. Mój Rzym (1959), oraz albumów opracowanych wraz zZ. Parandowskim Grecja (1962) iRzym (1968). Wydał opowiadania m.in. Trzy znaki Zodiaku (1938), szkice m.in. Zantycznego świata (1958) idramat Medea (1961). Zainteresowanie psychologią twórczości artystycznej iosobowością wielkich pisarzy wyraził P. weseistycznej powieści poświęconej postaci O.Wilde’a Król życia (1930) ibiografii lit. Petrarka (1956). Tajniki warsztatu twórczego pisarzy różnych epok przedstawił autor wzbiorze anegdotycznych szkiców Alchemia słowa (1951). P. jest także autorem wspomnień, m.in. Zegar słoneczny (1953), esejów, opowiadań izapisków biograficznych, m.in. Godzina śródziemnomorska (1949), Luźne kartki (1965), Wspomnienia isylwety (1960). Dorobek przekładowy to głównie Odyseja Homera (1953) iO wojnie domowej Cezara (1951), teorię przekładu opisał wprzedmowie iszkicach do zbiorowej pracy Osztuce tłumaczenia (1955).
- PARANDOWSKI, Jan (1895-1978)
- Parandowski Jan, (1895-1978)
- LAZUROWA JASKINIA, Grotta Azzurra