PARANDOWSKI

Jan (1895-1978)

pisarz, prozaik, tłumacz, eseista, znawca kultury świata antycznego; absolwent filologii klasycznej i archeologii; także praca naukowa (1945-48 prof. KUL, 1976 doktorat honorowy tej uczelni); działacz Pen Clubu (od 1933 prezes sekcji polskiej, od 1962 wiceprezes międzynarodowego); twórczość P., cechująca się wielką elegancją słowa, jest synonimem przybliżania kultur staroż. Grecji i Rzymu oraz upowszechniania ich wartości jako korzeni europejskiej tradycji humanistycznej; wiele dzieł P. to proza eseistyczna odwołująca się do starożytności; m.in. Mitologia, Dysk olimpijski (1936 brązowy medal na igrzyskach w Berlinie), Trzy znaki Zodiaku, Godzina śródziemnomorska; elementy autobiograficzne P. wykorzystał w powieści Niebo w płomieniach (opis dochodzenia młodych bohaterów do własnego światopoglądu) i opowiadaniach Zegar słoneczny; nadto biografie O. Wilde'a (Król życia) i Petrarki oraz wieńcząca zainteresowania teorią osobowości pisarza i jego warsztatu lit. Alchemia słowa ; liczne przekłady (m.in. Odyseja Homera), tomy wspomnień, szkiców, wrażeń z podróży, itp.; 1964 laureat nagrody państwowej I stopnia.

POLSKA. RADIO, HEZJODOS, PEN CLUB

• Parandowski Jan, (1895-1978)
• Parandowski Jan, (1895-1978)
• LOEPFE, Alfred (ur. 1913)