(1871-1937)
prozaik, publicysta. Współzałożyciel idwukrotny prezes ZZLP (1924-35). Debiutował jako krytyk rozprawą Stefan Żeromski (1902), był autorem studiów oS. Wyspiańskim,
W. Berencie iW. Orkanie drukowanych w"Ogniwie" (1903-4). Problematykę psychol. bohaterów ruchów rewolucyjnych zawierają utwory Ludzie podziemni (1908-9), Dzieje jednego pocisku (1910), do tradycji powstania styczniowego sięgnął wzbiorze nowel Ojcowie nasi (1911). Powieści owalkach niepodległościowych to m.in. Odznaka za wierną służbę (1921), Mogiła nieznanego żołnierza (1922). Jest też S. autorem satyryczno-groteskowej pozycji Zakopanoptikon (1913-4), powieści analizujących wpływ pieniądza na psychikę człowieka: Pieniądz (1914), Wyspa zapomnienia (1921). Stosunki społ.-polit. po odzyskaniu niepodległości iwalkę owładzę opisał wPokoleniu Marka Świdy (1925) iWielkim dniu (1926), arozluźnienie zasad moralnych iupadek aparatu władzy przedstawia Fortuna kasjera Śpiewankiewicza (1928). Trylogia wojenna Żółty krzyż (1932-33) była ważną pozycją dla ruchów pacyfistycznych popieranych przez autora.
- Strug Andrzej, właśc. Tadeusz Gałecki, (1871-1937)
- STRUG, Andrzej, właśc. Tadeusz...
- ANDRZEJ, Pochodzenia greckiego,...