akt wydalania stolca u ssaków i człowieka; jest poprzedzona ruchami perystaltycznymi jelita grubego i wypełnieniem bańki odbytnicy kałem, co powoduje uczucie parcia na stolec; zachodzi wskutek skurczów mięśniówki odbytnicy i działania tłoczni brzusznej (mięśni brzucha i przepony), przy jednoczesnym okresowym rozluźnianiu zwieraczy odbytu; ośrodki nerwowe koordynujące d. mieszczą się w części krzyżowej rdzenia kręgowego i należą do autonomicznego układu nerwowego, ośrodki odpowiadające za świadomą i kontrolowaną d. mieszczą się w podwzgórzu i korze mózgowej; d. może być zaburzona w padaczce (nieświadoma d.) i w urazach rdzenia kręgowego (zniesiona d.).
STOLEC, DEFEKOGRAFIA, NAWAPNIANIE, KAŁ
- DEFEKACJA, nawapnianie