– koncepcja Finlandii zgłoszona w 1997, dotycząca ściślejszej współpracy państw regionu nadbałtyckiego oraz regionu Morza Barentsa (państwa nadbałtyckie – obecni członkowie Unii Europejskiej: Dania, Finlandia, Niemcy i Szwecja; kandydaci do UE: Estonia, Litwa, Łotwa i Polska; oraz Norwegia i część zachodnia Rosji). Region ten liczy 50–60 mln mieszkańców. Inicjatywa zakłada, że Unia będzie angażować się w przemiany zachodzące na tym obszarze. Polityka ta obejmuje zagadnienia współpracy wielostronnej łączącej kraje położone w regionie Bałtyku, nad Morzem Barentsa oraz w innych europejskich regionach Arktyki, w krajach nordyckich, a także współpracy dwustronnej w regionie jako całości oraz współpracy z obszarami sąsiednimi. Podkreśla się, iż niewykorzystane zasoby naturalne regionu, zwłaszcza złoża surowców energetycznych i minerałów, należą do największych w świecie, co może dać długofalowe korzyści. Równie ważne jest wyrównanie poziomu rozwoju gospodarczego regionu oraz przeciwdziałanie zanieczyszczeniom środowiska, zagrożeniu bezpieczeństwa jądrowego przez elektrownie atomowe zlokalizowane w północno-zachodniej części Rosji oraz w krajach nadbałtyckich, a także zagrożeniom bezpieczeństwa przestępczością zorganizowaną. Realizacja inicjatywy Północnego Wymiaru polityki UE wiąże się z pozytywnymi doświadczeniami Rady Państw Morza Bałtyckiego oraz Rady Euroarktycznego Regionu Morza Barentsa.
- wymiar wschodni polityki Unii Europejskiej, – inicjatywa Polski...
- cele polityki strukturalnej Unii Europejskiej, – priorytety, które...
- stosunki Unia Europejska, – Rosja – formalną...