święty
Cypryjczyk, Lewita o imieniu Józef, nazwany tak przez apostołów, do których przystał. Imię, pod którym jest znany, znaczyło "Syn Pocieszyciela"; sprzedał swoją ziemię, a pieniądze oddał apostołom; bliski współpracownik i przyjaciel św. Pawła z Tarsu, z którym działał od ok. 45 w Antiochii Syryjskiej, w Seleucji, na Cyprze i w Azji Mniejszej, uczestnik tzw. soboru jerozolimskiego (ok. 49); po rozstaniu ze św. Pawłem współpracował z Markiem (św. Janem) na Cyprze oraz prawdopodobnie w Grecji; legenda mówi o jego śmierci męczeńskiej (przez ukamienowanie) w Salaminie na Cyprze; niektórzy badacze przypisują mu autorstwo zagadkowego Listu do Hebrajczyków (powstał po 67 roku); nie wiadomo, czy Barnaba nauczał w Rzymie i Mediolanie, zaś Ewangelia podpisana jego imieniem jest apokryfem; imię Apostoła jest czczone 11 czerwca.
- BARNABA, Pochodzenia hebrajskiego,...
- BARNABA, (I w.)
- PAWEŁ APOSTOŁ, (ok. 8-67)