święty (ok. 1030-79)
biskup krakowski od 1072, prawdopodobnie przywódca opozycji przeciw Bolesławowi Śmiałemu, skazany na śmierć i stracony; spowodowało to bunt przeciw królowi i jego wygnanie; kanonizowany 1254 jako pierwszy polski święty; jego legenda - opracowana w półtora wieku po zgonie przez Wincentego Kadłubka, uwzględniająca śmierć w kościele na Skałce, poćwiartowanie zwłok i cudowne zrośnięcie się członków - przyczyniła się do przezwyciężania rozbicia dzielnicowego kraju; motyw jego konfliktu z władcą świeckim popularny w literaturze (m.in. M. Sęp-Szarzyński, J. Ursyn Niemcewicz i S. Wyspiański), męczeństwo - w sztuce sakralnej Małopolski.
SKAŁKA, POLSKA. HISTORIA. PANOWANIE BOLESŁAWA ŚMIAŁEGO
- STANISŁAW ZE SZCZEPANOWA, (ok. 1030-79)
- STANISŁAW, Pochodzenia starosłowiańskiego,...
- BOLESŁAW II ŚMIAŁY, zw. też Szczodrym (ok.(...)