Theodoretus (ok. 393-ok. 466)
chrześc. duchowny, pisarz i teolog, czołowy przedstawiciel szkoły egzegezy z Antiochii; od 423 biskup Cyru (Syria); walczył z herezjami, m.in. z monofizytyzmem; 431 poparł naukę Nestoriusza o istnieniu dwóch osób w Chrystusie, wypowiedział się przeciw poglądom Cyryla Aleksandryjskiego i postanowieniom soboru efeskiego; mimo iż 448 odwołał swoje stanowisko, 449 pozbawiono go sakry biskupiej i skazano na banicję; 451 wezwany na sobór chalcedoński, otwarcie już potępił Nestoriusza; 553 Kościół potępił jego pisma dot. Cyryla i soboru w Efezie; autor ostatniej apologii chrześcijaństwa wymierzonej w pogaństwo (Leczenie chorób hellenizmu), dziejów świętych, listów (Listy), także dziejów Kościoła do 428, stanowiących kontynuację Historii Kościoła Euzebiusza z Cezarei.
- antiocheńska szkoła, metoda badań filoz.(...)