(plazmalemma)
błona otaczająca cytoplazmę komórki. Zbudowana jest z cząsteczek fosfolipidów, których grupy wykazujące powinowactwo do wody (hydrofilowe) skierowane są na zewnątrz błony, a grupy hydrofobowe do wewnątrz. Między cząsteczkami znajdują się białka pełniące funkcje transportujące lub koordynujące przepływ substancji przez błonę. Na powierzchni komórek nabłonkowych znajduje się dodatkowo okrywa zbudowana z polisacharydów i glikoproteidów, zw. glikokaliks. Zniszczenie b.k. powoduje śmierć komórki. (Ryc. 4)
- BŁONA KOMÓRKOWA, błona otaczająca ;...
- błona, przebić błonę bębenkową,...
- jądro komórkowe, (nukleus)