ANTONIN

Imię znane od II wieku, wywodzące się od rzymskiego rodu Antoniuszy. Oznacza: wspaniały, doskonały, wybitny. ZDROBNIENIA: Antek, Antoś. INNE FORMY: Antoni, Antoniusz. OBCE FORMY: Antonin, Antonino (ogólnie przyj. forma). Forma żeńska: Antonia, Antonina.
PATRON:
Św. Antonin z Piácenzy, męczennik (IV w.). Nieliczne dane o nim z czasem uzupełniono elementami legendarnymi. Patron miasta Piácenza. (Wspomnienie 30 września).Św. Antonin, ur. w Lizbonie. Działał w Padwie (XII w.), jest patronem zakonu franciszkańskiego, górników, małżeństw i ubogich.Św. Antonin Pierozzi, biskup Florencji. Żył w latach 1389– 1459. Jego traktat Summa moralis obejmuje zagadnienia dotyczące całego życia chrześcijańskiego w perspektywie teologii moralnej. (Wspomnienie 2 maja).
ZNANE POSTACIE:
Antoninus Pius, cesarz rzymski (19 IX 86–7 III 161). Antonin Dvořak, kompozytor czeski (8 IX 1841–1 V 1904). Antonin Artaud, fr. teoretyk i reżyser teatralny (4 IX 1896–4 III 1948).
W POEZJI:
Żegnaj,Mój Antonine, niech ci szczęście sprzyjaI twoim bliskim. Smutno mi, że nigdyNie zdołam dowieść, jak ciebie miłuję.Klemens Janicki

• ANTONINA, Zdrobniała forma ->...
• ANTONIN, (ok. IV w.)
• ANTONIN, wieś letniskowa w...