Reklama

BALDWIN

Pochodzenia starogermańskiego, od bald (śmiały) i wini (przyjaciel). Oznacza: odważny, wierny przyjaciel. W Polsce używane od XI wieku. INNE FORMY: Bald, Boduen (od fr. Baudouin). OBCE FORMY: Balduinus (łac.), Baldwin (ang.), Baudouin (fr.), Baldovino, Balduino (hiszp.), Baldwin, Balduin, Baltwin (niem.), Baldowino (wł.), Bal’duin (ros.), Balduin (czes.), Baldvin, Baljduin, Baljdo (połud.-słow.). Forma żeńska: Baldwina.
NAZWISKA:
Baldachowski, Baldowski, Baldys, Baldysz, Bladzik, Bałd, Bałdecki, Bałdewicz, Bałdun, Bałdych, Bałdykowski, Bałdyn, Bałdyszewicz, Bałdzikowski, Beldoch, Beldzik, Bold, Boldys, Bołdan, Bołdowicz, Bołdowski, Bołdyn, Bołdys, Bołdysiak.
PATRON:
Św. Baldwin z Rieti (XI–XII w.). Syn Bernarda X, hrabiego Marsi. Uczeń św. Bernarda. Opat klasztoru San Pastore nie opodal Rieti. (Wspomnienia 2 października oraz 11, 21 i 21 sierpnia).Św. Baldwin z Boucle, (XII w.). Bernardyn, pustelnik. (Wspomnienia 22 marca, 26 września i 16 października).
ZNANE POSTACIE:
Baldwin I, imię księcia Lotaryngii, uczestn. pierwszej wyprawy krzyżowej, pierwszego króla jerozolimskiego (1058–2 IV 1118). Baldwin III, król jerozolimski podczas drugiej krucjaty (1131–10 II 1162). Baldwin IV Trędowaty, król łacińskiego Królestwa Jerozolimskiego (1161–16 III 1185).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama