Pochodzenia staro-cerkiewno-słowiańskiego, od słów spyti (daremny) i gniew. Oznacza: ten, który zdaje sobie sprawę, że gniew na nic się nie zda. Zanotowane w dokumentach z roku 1155. ZDROBNIENIA: Spytek, Spytko.
NAZWISKA:
Spycialski, Spyciesz, Spyciński, Spycisz, Spysiński, Spytak, Spytek, Spytel, Spytko, Spytkow, Szpyt, Szpytek, Szpytko.
SPYCYGNIEW
Wielka księga imion