(Trilobita)
gromada kopalnych stawonogów morskich; ok. 4000 gat.; występowały od kambru do permu; stanowią skamieliny przewodnie przy określaniu wieku skał osadowych; prymitywnej budowy, ciało dł. od kilku mm do kilkudziesięciu cm, podzielone poprzecznie na część głowową, tułów i część końcową zw. pygidium; wzdłuż ciała na grzbiecie widoczne 2 bruzdy, wydzielające płat środkowy i dwa płaty boczne; od strony grzbietowej okryte wapiennym pancerzem; z wyjątkiem pygidium segmenty ciała wyraźnie wyodrębnione; po stronie brzusznej w okolicach gęby - 1 para czułków, będąca narządem zmysłów; po 1 parze dwugałęzistych nóg na każdym segmencie ciała; oczy złożone, umieszczone na bocznych płatach głowy (tzw. policzki); w niebezpieczeństwie mogły się zwijać; przyjmuje się, że dały początek szczękoczułkowcom i skorupiakom; w Polsce znajdowane gł. w Górach Świętokrzyskich.
ORDOWIK, TRILOBITA, PROTEROZOIK, KAMBR, OWADY