(Arachnoidea)
gromada stawonogów z podtypu szczękoczułkowców, ok. 60 tys. gat.; dł. od ok. 0,1 mm do ok. 17 cm; ciało podzielone na 2 odcinki (tagmy): głowotułów i odwłok (u niektórych p. wyodrębnia się również tzw. zaodwłok, np. u skorpionów); u roztoczy, kosarzy, zaleszczotków ciało stanowi zewnętrznie 1 tagmę, a zachowuje się jedynie wewnętrzny, anatomiczny podział na głowotułów i odwłok; na głowotułowiu - 6 par odnóży (w tym 4 pary odnóży krocznych, szczękoczułki i nogogłaszczki); u niektórych p. odnóża odwłokowe zredukowane lub przekształcone (np. w kądziołki przędne, płucotchawki, narządy grzebykowate); posiadają dobrze rozwinięte narządy zmysłów (zwł. dotyku); narządami oddechowymi - płucotchawki lub tchawki (niektóre oddychają całą powierzchnią ciała, np. roztocza); u większości p. układ nerwowy skoncentrowany w formie zwoju nadprzełykowego (zw. mózgiem), podprzełykowego i kilku zwojów odwłokowych; układ wydalniczy stanowią cewki Malpighiego oraz specjalne gruczoły biodrowe; zazwyczaj jajorodne (żyworodność cechuje niektóre skorpiony i roztocze); przechodzą rozwój prosty; u wielu gat. jaja zabezpieczone w kokonach, a samice przez długi czas opiekują się potomstwem; w większości drapieżne, także pasożyty zwierząt i roślin lub saprofity; odżywiają się gł. pokarmem płynnym, wyssanym z ciała ofiary lub żywiciela; spotykane w biotopach lądowych, rzadziej słodkowodnych i morskich; należą do nich m.in. pająki, kosarze, skorpiony, solfugi, roztocze, zaleszczotki.