(Phaeoohyceae)
klasa wielokomórkowych, brunatnych glonów; wg innych podziałów systematycznych gromada (Phaeophyta); ok. 2000 gat.; występują gł. w wodach chłodnych i umiarkowanych, w strefie przybrzeżnej mórz i oceanów (tylko 5 gat. słodkowodnych), zwł. przy skalistych wybrzeżach, odsłanianych w czasie odpływów; falowanie morskie często odrywa je od podłoża i przenosi na pełne morze, gdzie tworzą czasami wielkie skupiska (np. na M. Sargassowym) utrudniające żeglugę; organizmy bardzo zróżnicowane: od mikroskopijnych nitkowatych form po skomplikowane morfologicznie plechy ogromnych rozmiarów (np. wielkomorszczyn - dł. do 100 m); samożywne, nieliczne pasożytnicze; rozmnażają się bezpłciowo (przez fragmentację plechy) lub płciowo, z przemianą pokoleń; z niektórych gat. uzyskuje się jod, sod i kwas alginowy, wykorzystywane w przem. farm., kosmetycznym, chem., włókienniczym; plech b. używa się też w charakterze nawozu i paszy dla zwierząt; ze względu na dużą zawartość witamin i węglowodanów pewne gat. stanowią (zwł. w Japonii) wartościowy pokarm człowieka.
- brunatnice, ( Phaeophyta )
- fukoksantyna, brązowy barwnik należący...
- glony, algi, ( Algae )