jedna z dyscyplin nauk. wchodząca w zakres wiedzy rolniczej; obejmuje naukę o chorobach (zw. fitopatologią) i szkodnikach roślin (zw. entomologią stosowaną) oraz o zabiegach agrotechn. ograniczających rozmiar strat i podnoszących odporność roślin na choroby i szkodniki; zalecane metody o.r. to wprowadzanie odmian odpornych na zachorowania, a także wykorzystanie innych organizmów żywych do zwalczania szkodników (bakterii, wirusów, grzybów, zwierząt owadożernych, itp.); dla ograniczenia zasięgu chorób przeprowadza się opryskiwanie roślin, opylanie, gazowanie, odkażanie chem. lub termiczne gleby, gł. przy wykorzystaniu środków chem. pestycydów; w sytuacjach doraźnych stosuje się kwarantannę płodów rolnych zapobiegającą rozpowszechnianiu się chorób; w l. 60. odkryto nowe substancje, łatwo pobierane przez roślinę, niszczące chorobotwórczy czynnik bądź podnoszące odporność rośliny na zakażenia (niektóre aminokwasy, fungicydy systemiczne i regulatory wzrostu); wszelkie środki chem. niosą jednak zagrożenie wzrostu toksyczności roślin, stąd nowoczesne rolnictwo zmierza do mieszania form biologicznej i hodowlanej o.r. z chemiczną; w Polsce badania nad o.r. prowadzą wyższe uczelnie oraz Instytut Ochrony Roślin w Poznaniu, zał. 1951; nadto w wielu gminach istnieją stacje kwarantanny i ochrony roślin.
- ochrona gatunkowa, zachowywanie ze względów...
- OCHRONA GATUNKOWA, działalność z zakresu...
- OCHRONA PRZYRODY, rocznik wydawany w Krakowie...