tygodnik społ.-kult. wydawany 1866-1905 w Warszawie przez A. Wiślickiego, który był jego zał. i red. (1877-78 zastępował go A. Świętochowski); skupiał najwybitniejszych publicystów lat 60. i 70. XIX w.; będąc gł. organem pozytywistów w-wskich odegrał wybitną rolę w tzw. sporze młodej i starej prasy oraz upowszechnieniu programu pozytywizmu w Polsce; najbardziej charakterystyczne były w tym okresie artykuły programowe A. Świętochowskiego (My i wy; Praca u podstaw); najważniejsi współpracownicy: F. Bogacki, P. Chmielowski, L. Mikulski, H. Elzenberg, J. Kotarbiński, J. Ochorowicz, A. Pilecki, W. Przyborowski, H. Sienkiewicz, D. Zgliński; 1883-89 "P.T." stał się najbardziej radykalnym pismem pol., prezentując poglądy publicystów bliskich marksizmowi (B. Białobłocki, Sz. Dickstein, L. Krzywicki, B. Limanowski, A. Zakrzewski); lit. piękna (odgrywająca w pierwszym okresie małą rolę) na przełomie lat 80. i 90. reprezentowana była przez naturalistów (G. Zapolska, A. Dygasiński, J. Kasprowicz).
- Przegląd Tygodniowy Życia Społecznego, Literatury i Sztuk Pięknych, tyg. społ.-kult. wyd.(...)