tyg. społ.-kult. wyd. w Warszawie (1866-1905), założyciel i redaktor A. Wiślicki. W l. 1860-70 skupiał najwybitniejszych publicystów i krytyków m.in. w działach reportażu, przeglądów i recenzji, felietonu. Pismo było organem pozytywistów warszawskich, tzw. młodych, i odegrało znaczącą rolę w sporze prasy starej i młodej. Na jego łamach zamieszczane były manifesty i artykuły programowe A. Świętochowskiego, m.in. My i wy (1871), Praca u podstaw (1873). Współprac. z tygodnikiem J. Kotarbiński, J. Ochorowicz, H. Sienkiewicz. Pierwszym artykułem atakującym na jego łamach postromantyczną poezję była wypowiedź A. Wiślickiego Groch na ścianę (1876), stawiającego poezji zadanie służby postępowi. F. Bogacki i A. Pilecki sformułowali program podporządkowania literatury społ. celom utylitarnym. W l. 1883-89 pismo zasłynęło z radykalizmu polit. wystąpień, natomiast w kolejnym dziesięcioleciu dużą rolę na jego łamach odgrywali pisarze naturaliści. Zasługą pisma w popularyzowaniu nowości lit. pol. i obcej było wydawanie w l. 1880-1903 "Dodatku Miesięcznego"
- PRZEGLĄD TYGODNIOWY ŻYCIA SPOŁECZNEGO, LITERATURY I SZTUK PIĘKNYCH, tygodnik społ.-kult.(...)