CYKLADY

Kiklades

archipelag wysp greckich w płd. części M. Egejskiego między Płw. Attyckim a Kretą; pow. 2,5 tys. km²; ok. 100 tys. mieszk. (2004); najw. wyspy: Naksos (428 km²), Andros (380 km²), Paros (194 km²), Tinos (194 km²), Milos (151 km²), Kea (131 km²), Amorgos (128 km²); ukształtowanie powierzchni górzyste, wys. do 1000 m; w części płd. archipelagu wyspy pochodzenia wulkanicznego, w tym czynne do dziś wulkany na wyspie Santoryn (Thira); klimat śródziemnomorski łagodny, sprzyjający rozwojowi rolnictwa; uprawa winorośli, oliwek; rybołówstwo, połów gąbek; wydobycie rud żelaza i manganu; kamieniołomy marmurów; turystyka. Zasiedlane od 4 tysiąclecia p.n.e.; pozostawały pod wpływem kultury kreteńskiej; ok. 1000 p.n.e. w części płn. archipelagu osadnictwo Jonów, w płd. - Dorów; należały do Amfiktionii Delfijskiej, I i II Związku Morskiego; od końca IV w. p.n.e. w Lidze Wyspiarzy z siedzibą na należącej do archipelagu C. wyspie Delos; ok. 270 p.n.e. podbite przez Egipt, następnie zajęte przez Rzym.

DELOS, NAKSOS, PAROS, ŚRÓDZIEMNE MORZE, MILOS, KIKLADES, EGEJSKIE WYSPY, SANTORYN, CYKLADZKA SZTUKA, EGEJSKA KULTURA

• Cyklady, grupa ponad 200 wysp...
• Egejskie, Morze, pn.-wsch. część Morza...
• ARIADNA, (mit. gr.) córka ,...