Księstwo Pruskie
powstałe 1525 państwo lenne pod zwierzchnictwem pol. (do 1657), utworzone z ziem zlikwidowanego państwa krzyżackiego, pozostałych w jego składzie w wyniku pokoju toruńskiego (1466); stol. P.K. był Królewiec; sekularyzację państwa zakonnego przyśpieszyły szybkie postępy Reformacji, a zwł. przyjęcie przez znaczną część ludności wyznania luterańskiego; 2/3 ludności było pochodzenia niem., przy czym były to warstwy o najważniejszej roli polit. i ekonomicznej (szlachta, mieszczaństwo); do XVII w. prowadzono w P.K. intensywną kolonizację, w wyniku której zanikła odrębność kulturalna Prusów; 1618, po wygaśnięciu linii Albrechta Hohenzollerna, za pol. zgodą rządy w P.K. przejął elektor brandenburski, co doprowadziło do unii personalnej między tą prowincją a Brandenburgią i wywołało postępujące zanikanie zależności lennej od Polski; w czasie wojny północnej elektor brandenburski Fryderyk Wilhelm uzyskał 1657 na mocy traktatów welawsko-bydgoskich uznanie suwerenności swego państwa, mimo silnego oporu stanów pruskich (1662 stłumienie mieszczańskiej opozycji w Królewcu); 1701 w Królewcu Fryderyk I Hohenzollern (od 1688 używał imienia Fryderyk III) koronował się na króla pruskiego; P.K. jako tzw. Prusy Wsch. weszły w skład królestwa Prus.
- Prusy Książęce, używana w Polsce nazwa...
- Prusy, mieszkańcy Prus, żyć...
- regent, 1. osoba lub osoby sprawujące...