miasto w płn.-wsch. Włoszech, na styku Niziny Lombardzkiej i przedgórza Alp; 242 tys. mieszk. (2003), ważny ośr. przemysłowy (przem. spoż., maszyn., poligraficzny, meblarski) i turystyczny; zał. w V lub w IV w. p.n.e., później kolonia rzymska, rzymskie municypium, rezydencja Teodoryka Wielkiego (od 489), ośr. księstwa longobardzkiego; rozkwit za panowania Scaligerów (przyłączenie Vicenzy, Padwy i Treviso) z pocz. XIII w., potem podporządkowane Mediolanowi i kolejno Wenecji, utrata znaczenia polit., wewnętrze konflikty odzwierciedlone w Romeo i Julii Szekspira (w W. rzekomy grobowiec obojga bohaterów); 1630 epidemia dżumy zmniejszyła o połowę liczebność miasta; 1796 zajęta przez Francuzów; 1797-1866 w Austrii, potem w Królestwie Włoch. Zabytki: pozostałości rzymskie (amfiteatr z I w. i mury miejskie) katedra z bogatym wyposażeniem; kościoły: S. Tosca e Teuteria (V-XII w.), S. Zeno Maggiore (od V w.), S. Elena, S. Lorenzo, S. Maria Antica (VII-XVI w.); zamek Scaligerów, liczne pałace i budowle M. Sanmichelego.
DANTE Alighieri, ADYGA, SCALIGIERI, CUSTOZZA, KATULLUS, LAMPI
- W Weronie, (1848-49)
- KASPER BERTONI, (1777-1853), założyciel...
- ALFIERI Dino, (1886-1966)