(ok. 455-526)
król Ostrogotów (od 471); 488-493 doprowadził do opanowania Italii (przy wsparciu wschodniorzym. ces. Zenona) i utworzył tam niezależne od Rzymu państwo ze stolicą w Rawennie; włączył do niego Sycylię, Recję, Dalmację, Norikum i część Panonii; poprzez koligacje rodzinne (małżeństwa) usiłował wpływać na władców germ.; będąc królem Gotów, sprawował jednocześnie funkcję namiestnika cesarskiego; bezskutecznie działał na rzecz integracji rzym. arystokracji senatorskiej, usiłując łagodzić konflikty między katolikami a ariańskimi Ostrogotami; pod imieniem Dietricha z Bernu (Werony) opiewany w średniowiecznej epice niemieckiej.
BOECJUSZ,Anicius Manlius Torquatus Severinus, WERONA, KASJODOR, POLSKA. HISTORIA. EPOKA ŻELAZA, AMALOWIE, ODOAKER