kategoria ekon. oznaczająca zdolność danego dobra do zaspokajania określonych potrzeb ludzkich; właściwość dobra podlegająca ocenie ze strony wykorzystującego je podmiotu ekon.; szkoła klasyczna i marksizm uznają u. za obiektywną cechę danego dobra, dającą wartość użytkową (zdolność do zaspokajania określonych potrzeb konsumenta); ekonomia subiektywno-marginalistyczna uważa u. dobra za cechę subiektywną, zadowolenie każdego z konsumentów może być inne; ulega ono zmianie w czasie i maleje w miarę zaspokajania potrzeb (pragnień); zgodnie z tą teorią konsument w dążeniu do maksymalizacji zadowolenia tak dzieli swe dochody, by u. krańcowa była równa we wszystkich zastosowaniach.
- utylitaryzm, (łac. utilitas = użyteczność)...
- utylitaryzm, (łac. utilita-s =...
- UTYLITARYZM, , wg której celem lub...