Ben, właśc. Benjamin (1573-1637)
ang. dramaturg, poeta, krytyk i aktor; pochodził z rodziny rzemieślniczej, otrzymał staranne wykształcenie, a samodzielnym studiom nad lit. klasyczną zawdzięczał miano erudyty; od 1597 występował jako aktor; 1598 ledwo uniknął galer za zabójstwo w pojedynku; do swych groteskowo-satyrycznych komedii, wzorowanych na sztukach Terencjusza i Plauta, wprowadził tzw. teorię humorów (każda postać reprezentuje karykaturalnie przerysowaną cechę osobowości), brutalnie wyszydzając ułomności natury ludzkiej; z jego tragedii zachowały się dwie: Sejanus (wystawiony 1603, z udziałem Burbage'a i Szekspira - po raz ostatni na scenie) i Catilina; pisywał też komediofarsy i maski dworskie; trzy tomy poezji J. obejmują ody, epigramaty, pieśni, elegie, poematy miłosne, a proza - szkicownik pisarski Timber i podręcznik gramatyki. Jako pierwszy poeta ang. otrzymywał od 1616 pensję z tytułu poety nadwornego (Poet Laureatus), w tym samym roku jako pierwszy dramaturg ang. ogłosił zbiorowe wydanie dzieł; w londyńskim świecie artystycznym był centralną postacią, o dużym autorytecie u współczesnych (Szekspir, Donne, F. Bacon), a jego dokonania znalazły wielu naśladowców. Autor m.in. Every Man in His Humour (Każdy w swoim humorze, wystawiona 1598 z udziałem Szekspira), Volpone, or the Fox (Volpone, albo lis), The Alchemist (Alchemik), Bartholomew Fair (Barłomiejowy jarmark).
- BENIAMIN, Pochodzenia hebrajskiego...