sztuka rozwinięta na terenie Egiptu w okresie hellenistycznym (330-30 p.n.e.), gł. w Aleksandrii, tworzona przez Greków osiadłych w Egipcie; łączyła elementy gr. z egipskimi; wypracowano nowe typy ikonograficzne bóstw gr.-egipskich; odrębność a.sz. zaznaczyła się w rzeźbie charakteryzującej się miękkim modelunkiem, dokładnym polerowaniem powierzchni, zacieraniem ostrych konturów, łączeniem marmuru ze stiukiem; rozwijało się też malarstwo sztalugowe, ścienne oraz wielobarwne mozaiki, gł. posadzkowe; rzemiosło artyst. słynęło z wyrobów złotniczych, pięknie zdobionych wyrobów metalowych, dekorowanej ceramiki i gliptyki.
HELLENIZM, EGIPTU STAROŻYTNEGO SZTUKA
- BIZANTYJSKA SZTUKA, sztuka chrześc. rozwijająca...
- WCZESNOCHRZEŚCIJAŃSKA SZTUKA, twórczość artyst.(...)
- kultura hellenistyczna, powstała w wyniku stopienia...