od XV w. do 1795 najwyższy dowódca wojskowy w Polsce i na Litwie; nie podlegało mu pospolite ruszenie; dysponował prawem rozkazywania, lustracji oddziałów, sądzenia i karania; wydawał specjalne zarządzenia dla wojska zwane dekretami hetmańskimi. Początkowo h. powoływano na czas wojny; od 1505 urząd h. wielkiego koronnego był stały (od 1581 tytuł dożywotni, nadawany przez króla); pierwotnie Korona i Litwa miały po jednym hetmanie, od XVI w. po dwóch (h. wielki i jego z-ca, h. polny); 1776 Departament Wojskowy Rady Nieustającej ograniczył władzę hetmańską.
najsilniejsza figura w szachach, mogąca poruszać się po szachownicy we wszystkich kierunkach, o dowolnej ilości pól. Inaczej: dama, królowa.
DENHOFF Stanisław Ernest, KONIECPOLSKI, OGIŃSKI, JABŁONOWSKI, OBERTYN, KAMIENIECKI, CZARNIECKI Stefan, LUBOMIRSKI, BUŃCZUK, WIŚNIOWIECKI- hetman, pełnić urząd hetmana,...
- HETMANÓW, miejscowość w , powiat...
- problem osmiu hetmanów, zadanie polegajace na...