substancja łatwo palna (trudna do ugaszenia) stosowana w średniowieczu do celów wojskowych w miotaczach ognia, zw. syfonami, lub do nasączania pocisków zapalających; wynaleziona przez syryjskiego Greka; użyta 673 przez Bizantyjczyków podczas oblężenia Konstantynopola przez Saracenów, także 717 przeciw oblegającym go Arabom; skład o.g. był przez wieki pilnie strzeżoną tajemnicą, dlatego ob. trudno go odtworzyć; przypuszcza się, że były to m.in.: saletra potasowa, ropa naft., wapno palone, siarka.
DROMON, WOJSKOWOŚĆ
- grecki ogień, substancja zapalająca...
- bohaterowie mitologii greckiej, Achilles - syn Peleusa...
- TEODORYK, Pochodzenia greckiego,...