Orhanizacja Ukrajinśkych Nacjonalistiw, OUN
powstała konspiracyjnie 1929 w wyniku zjednoczenia wcześniejszych grup radykalnych i Ukraińskiej Organizacji Wojskowej (UWO); w programie walka zbrojna z okupantami polskimi i sowieckimi; przyszłe nacjonalistyczne państwo miało dać pełne prawa tylko Ukraińcom, kierować nim miała elita narodu; od 1930 akcje dywersyjne (1930 masowe w Galicji wsch., 1937 Brzeżany, 1938-39 Lwów, i in.) i terrorystyczne (zamach na B. Pierackiego, i in.) przeciw Polakom i ugodowym Ukraińcom; infiltrowała legalne stowarzyszenia ukr.; mimo represji była przed wojną drugą po UNDO polit. organizacją ukr., m.in. dzięki pomocy z Niemiec (na których rzecz prowadziła wywiad), Litwy i Włoch; do 1936 władze urzędowały w Genewie, następnie do 1949 w Rzymie; przewodniczył J. Konowalec (do 1938), potem A. Melnyk; 1939-41 UON popierała Niemców na obszarach okupowanych, licząc na utworzenie z ich pomocą niepodległej Ukrainy; 1940 rozłam na banderowców (rewolucjonistów) i melnykowców, którzy utworzyli formacje ukr. przy wojsku niem. (Dywizja SS "Galizien"); banderowcy wycofali się ze współpracy po aresztowaniu S. Bandery, który podjął próbę proklamowania niepodległości po zaatakowaniu ZSRR przez Niemcy; tworzyli partyzancką Ukraińską Powstańczą Armię (UPA), od 1943 występowali na rzecz walki tak z hitleryzmem, jak z komunizmem, odrzucili koncepcję państwa totalitarnego; 1945-46 szukali kontaktów z polską opozycją antykomunistyczną; na emigracji działały po wojnie obie frakcje, a do 1957 też OUN-Za Kordonem.
- Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów, utworzona w 1929 tajna...
- UKRAIŃSKA ORGANIZACJA WOJSKOWA, UWO
- BANDERA Stepan, (1908-59)