Aetius Flavius (ok. 390-454)
naczelny wódz armii rzym., od 433 regent i faktyczny władca państwa zachodniorzym.; 451 zwyciężył wodza Hunów Attylę (ostatnie zwycięstwo oręża rzym.); zamordowany podczas audiencji przez ces. Walentyniana III, który obawiał się, że zostanie przez A. zmuszony do abdykacji.
KATALAUNIJSKIE POLA, HUNOWIE, ATTYLA, AETIUS FLAVIUS, BURGUNDOWIE
- AECJUSZ, OBCE FORMY: Aetius (ogólnie...
- AUGUSTA, Pochodzenia łacińskiego,...
- Parnicki Teodor, (1908-88)