Jawaharlal (1889-1964)
indyjski przywódca polit., mąż stanu, prawnik; absolwent uniw. w Cambridge; od 1915 działacz polit. i jeden z przywódców Indyjskiego Kongresu Narodowego; od 1921 współpracownik M. Gandhiego; wielokrotnie więziony przez Brytyjczyków za działalność niepodległościową; 1929-54 kilkakrotnie przew. Ind. Kongresu Nar. (zgłoszony przez Gandhiego); od proklamowania niepodległości Indii 1947 do śmierci premier i minister spraw zagr.; 1948 po śmierci Gandhiego uznany za polit. przywódcę Indii; twórca systemu demokracji parlamentarnej w Indiach, zwolennik świeckości państwa i jego integralności terytorialnej (stąd spór z Pakistanem o Kaszmir i z Chinami o przebieg granicy); w polityce gosp. zwolennik interwencjonizmu państwowego; w polit. zagr. współtwórca koncepcji ruchu państw niezaangażowanych (konferencje państw Afryki i Azji w Bandungu 1955 oraz państw niezaangażowanych w Belgradzie 1961); zainicjował indyjski program badań nuklearnych (wykorzystany także dla zbrojeń); ojciec Indiry Gandhi.
SHARMA, RAO, INDYJSKI KONGRES NARODOWY
- Nehru Jawaharlal, (1889-1964)
- SINGH, Giani Zail (1916-94)
- PATEL, Vallabhabhai Jhaverbhai...