litewskie Algirdas (ok. 1296-1377)
wielki książę litewski od 1345; syn Giedymina, ojciec Władysława Jagiełły; po śmierci ojca otrzymał Krewo jako swoją dzielnicę; pozbawił władzy zwierzchniej brata Jewnuta; 1346 wyparł zakon inflancki, uzyskując znaczne wpływy w Nowogrodzie Wielkim i Pskowie; dążył do dominacji nad Rusią; w następnych latach włączył do księstwa ziemię siewiersko-czernihowską i część Smoleńszczyzny, co spowodowało 1349-51 wojny pol.-litewskie zakończone włączeniem do Litwy części Wołynia i Podlasia oraz utratą zajętego 1363 Podola; od 1351 toczył walki z Tatarami, odnosząc 1363 zwycięstwo pod Sinymi Wodami; w tymże roku podjął wyprawę na Krym i przyłączył do Litwy Kijów; 1368-72 toczył wojny z Moskwą o Ruś; dwukrotnie powiększył terytorium państwa litewskiego, stając się jednym z najpotężniejszych władców ówczesnej Europy Wsch.; utrzymywał rozległe stosunki zagraniczne, prawdopodobnie pod koniec życia przyjął chrzest; pozostawił liczne potomstwo, obok Jagiełły jego synami byli m.in. Świdrygiełło i Skirgiełło.