(980-1002)
król niemiecki, cesarz, dążył do odtworzenia Cesarstwa Rzym. jako jedynego chrześcijańskiego państwa na ziemi rządzonego z Rzymu przez cesarza, któremu podlegałby papież; syn Ottona II i księżniczki bizantyjskiej Teophano; koronowany 983; wkrótce uwięziony przez Henryka II Kłótliwego z Bawarii, który chciał wymusić dla siebie regencję, ale przez książęta niem. został zmuszony do uznania regencji matki (pełniła tę rolę do 991); 965 udał się do Italii (ogłoszony królem Lombardii i Pawii), doprowadził do elekcji jako Grzegorza V (pierwszego papieża niemieckiego) swojego kuzyna Brunona z Karyntii, który koronował go na cesarza; kiedy papież został wygnany z Rzymu przez Krescencjusza O. zdobywa Rzym, obala antypapieża Jana XVI (ustanowionego przez buntowników) i przywraca na tron Grzegorza; stworzył z Rzymu swoją stolicę, przyjął ceremoniały bizantyjskie, uznał się za przywódcę wszystkich chrześcijan; 1000 odbył pielgrzymkę do grobu św. Wojciecha (Adalberta z Pragi) w Gnieźnie, gdzie ustanowił arcybiskupstwo; 1001 udał się do klasztoru św. Apolinarego w Rawennie na pokutę; umiera pozostawiając jako następcę swego kuzyna Henryka Bawarskiego.
POLSKA. HISTORIA. PAŃSTWO MIESZKA I, STEFAN I, SZPROTAWA, GNIEZNO, WOJCIECH, OTTO II
- OTTO, Pochodzenia starosaksońskiego,...
- Otton III, (980-1002)
- BARNIM III WIELKI, (ok. 1300-1368)