jej bezpośrednią przyczyną były zarządzenia władz uniemożliwiające agitację na rzecz reformy parlamentu; manifestacje uliczne, trwające od 22 II 1848 próbowało rozproszyć wojsko, co nasiliło jednak opór i wywołało starcia na ulicach Paryża i większych miast Francji; 24 II abdykował król Ludwik Filip I; władzę w kraju objął rząd tymczasowy, którego powołanie było efektem kompromisu między średnią i drobną burżuazją, inteligencją i robotnikami; 25 II rząd proklamował powstanie II Republiki; wkrótce przewagę w rządzie zdobyły ugrupowania mieszczańsko-reformistyczne, poparte przez chłopów, odsunięto natomiast od władzy robotników; wprowadzenie drakońskich podatków i stagnacja gosp. spowodowały 16 V kolejną falę wystąpień, tym razem robotniczych, w Paryżu i na prowincji; 15 V odbyła się demonstracja na rzecz niepodległości Polski; 23-26 VI wybuchło powstanie robotnicze wywołane wiadomością o zniesieniu warsztatów narodowych, stłumione brutalnie przez wojsko dowodzone przez gen. L.E. Cavaignaca; r.l. zapoczątkowała serię powstań i buntów o podłożu narodowowyzwoleńczym i społ. w całej Europie, znaną jako Wiosna Ludów.
- rewolucja lutowa 1848 we Francji, wywołana niezadowoleniem...
- Wiosna Ludów, rewol. zryw narodów,...
- Ludwik Filip I, (1773-1850)