TIMURYDZI

dynastia muzułmańska panująca w Transoksanii, Chorezmie i Chorasanie (1370-1507), zał. przez Timura; 1405-47 władzę w rozległym państwie sprawował jego syn SZACH RUH rezydujący w Heracie; po nim próbę scentralizowania władzy podjął na krótko UŁUG-BEG, rządca Samarkandy, syn Szach-Ruha (1447-49); po jego śmierci państwo rozpadło się na dzielnice, którymi rządzili poszczególni członkowie rodziny, toczący między sobą wyniszczające wojny; 1457 do zjednoczenia Transoksanii i Chorezmu doprowadził na krótko ABU SAID (1451-68); jego następca HUSAJN BAJKARA (1468-1506) położył zasługi dla rozwoju architektury i rzemiosła artystycznego, malarstwa i literatury, rezydując w Heracie; 1507 zwycięski najazd wojsk mongolsko-tur. pod wodzą Muhammada Szejbani zakończył dzieje państwa Timurydów; jeden z wygnanych wówczas potomków Timura, BABUR (1483-1530), zał. dynastię Wielkich Mogołów, rządzącą w Indiach do 1858.