(1747-1810)
dyplomata w służbie Stanisława Augusta Poniatowskiego; od 1767 na dworze petersburskim; 1780-92 minister pełnomocny Rzeczypospolitej w Petersburgu; w okresie Sejmu Czteroletniego nakłaniał króla do polityki uniezależnienia się od Rosji; przekazywał informacje dotyczące planów Rosji w stosunku do Polski (m.in. dotyczące II rozbioru); 1792 wydalony z Rosji; w czasie insurekcji kościuszkowskiej zastępca członka Rady Najwyższej Narodowej.