Zbigniew (1389-1455)
polityk, duchowny; sekretarz osobisty Władysława Jagiełły, uratował mu życie pod Grunwaldem; biskup krakowski od 1423, kardynał od 1449; wywierał znaczący wpływ na rządy w kraju, zwł. w okresie małoletniości Władysława Warneńczyka; zwolennik całkowitego podporządkowania Litwy Polsce (udaremnił plany koronacyjne Witolda); przeprowadził po śmierci Jagiełły wybór jego syna Władysława na tron; zwalczał ruch husycki, doprowadził do klęski ich stronnictwa dowodzonego przez Spytka z Melsztyna (bitwa pod Grotnikami, 1439); reprezentował pogląd o wyższości władzy duchownej nad świecką, przeciwnik inkorporacji Prus; odsunięty od władzy przez Kazimierza IV Jagiellończyka, stanął na czele opozycji, dążąc do osłabienia władzy królewskiej; popierał rozwój nauki i sztuki, m.in. był mecenasem J. Długosza, opiekunem Akad. Krakowskiej, fundatorem Bursy Jerozolimskiej.
WŁADYSŁAW II JAGIEŁŁO, HUSYTYZM, OLEŚNICKI
- OLEŚNICKI, Mikołaj (1558-1629)
- OLEŚNICKI, Zbigniew (ok. 1430 -93)...
- Oleśnicki Zbigniew, (1389 -1455)