nie przykryta dachem przestrzeń w obrębie budynku lub zespołu zabudowań, spełniająca funkcje użytkowo-reprezentacyjne. Dz. może być zamknięty, otoczony z 4 stron skrzydłami budynku, lub otwarty, przynajmniej z jednej strony pozbawiony zabudowy. Dz. o różnych kształtach występowały w architekturze od starożytności, zwł. w pałacach, zamkach i świątyniach (Egipt, Mezopotamia, Asyria, Babilonia); w domach greckich perystyl, w domach rzymskich atrium; w bazylikach starochrześcijańskich, w średniowiecznych klasztorach wirydaż; w renesansie nastąpił rozkwit dz. arkadowych w zamkach i pałacach (np. na , w Baranowie, Pieskowej Skale, Krasiczynie); w XIX i XX w. pojawiły się w wielu obiektach użyteczności publicznej, niewielkie dz. - także w domach miejskich (zw. podwórzami). Dz. o różnych kształtach i wielkościach są nadal istotnym elementem kompozycji współczesnych obiektów i zespołów architektonicznych.
ZAMEK KRÓLEWSKI W WARSZAWIE, KARNAK, ZAMEK, PATIO, OFICYNA, ZAMEK KRÓLEWSKI NA WAWELU
- dziedziniec, „boisko szkolne”
- skwer, otoczenie skweru, ławka...
- PERYSTYL, w architekturze staroż.(...)