źródło dźwięku w instrumentach strunowych (chordofonach); uzyskuje niezbędną do drgań elastyczność po napięciu między dwoma nieruchomymi punktami; s. są wykonywane z metalu (stal, mosiądz), skręconego jelita zwierzęcego, włosia, jedwabiu; mogą być owijane drutem aluminiowym, chromowym, srebrnym; pobudzenie do drgań następuje przez szarpnięcie (palcem, plektronem) lub pocieranie smyczkiem; charakter dźwięku wydawanego przez s. zależy od jej grubości, materiału, z jakiego została wykonana, miejsca i sposobu pobudzenia; wysokość dźwięku związana jest wyłącznie z długością s.; struna skrócona wydaje dźwięk wyższy niż cała.
ESPINEL Vincente, LIRA, PODSTAWEK, LUTNIA, INSTRUMENTY MUZYCZNE, ŁUK, PODSTRUNNICA, ZŁÓBCOKI, EOLSKA HARFA, PIANINO
- struna, zerwać gitarową strunę,...
- struna, napięta, wiotka nić,...
- struna grzbietowa, wydłużony, prętowaty,...