(1891-1967)
rosyjski pisarz i publicysta; początkowo pod wpływem symbolizmu i akmeizmu (Stichi); znaczną część życia spędził za granicą, pracując jako korespondent pism radz.; największą sławę zdobył satyryczną powieścią Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca; opowiedział się po stronie rewolucji bolszewickiej i ideologii komunistycznej, pisząc m.in. utwory pokazujące przemiany socjalistyczne w Rosji (Dzień wtóry); w latach II woj. świat. stworzył wielką trylogię ukazującą losy społeczeństw Francji, Niemiec i ZSRR (Upadek Paryża, Dziewiąta fala, Burza); liczne opowiadania o mistrzowsko kreślonej fabule i tle obyczajowym (tom Trzynaście fajek); eseje, reportaże, artykuły publicystyczne, wspomnienia (Ludzie i lata), 1954 powieść polit. Odwilż będąca artyst. zapowiedzią kresu epoki stalinowskiej, której tytuł stał się potem symbolicznym określeniem lat 1954-56.