(muz.)
w okresie romantyzmu i neoromantyzmu tytuł nadawany utworom instrumentalnym o budowie swobodnej, zbliżonej do ballady; treść programową określa często szczegółowy podtytuł (F. Liszt Legenda o kazaniu św. Franciszka z Asyżu do ptaków); z kompozytorów pol. l. tworzyli m.in. H. Wieniawski, L. Różycki, I.J. Paderewski.