Gustav (1860-1911)
kompozytor i dyrygent austr.; 1880-1907 dyr. teatrów operowych w Pradze, Lipsku, Budapeszcie, Hamburgu i wreszcie w Wiedniu, gdzie naraził się krytyce zbyt śmiałymi propozycjami programowymi, mimo że przygotował aż 32 premiery; zniechęcony ciągłymi atakami wyjechał do USA, związał się najpierw z nowojorską Metropolitan Opera, a później z New York Philharmonic Society; ciężko chory wrócił do Wiednia, gdzie wkrótce zmarł. Najważniejszym dziełem M. jest cykl 10 symfonii, z których cztery to kompozycje wokalno-instrumentalne; są to utwory programowe, o monumentalnym charakterze i budowie w niewielkim stopniu odpowiadającej tradycji tego gatunku; M. fascynowały możliwości opisania narastającego coraz bardziej chaosu świata za pomocą języka muzycznego; posługiwał się przy tym napięciami i kontrastami stylistycznymi, rytmicznymi, harmonicznymi i kolorystycznymi, wykorzystywał także możliwości artykulacyjne instrumentów lub ich grup. Poszukiwania tego rodzaju naraziły M. na zarzut synkretyzmu, tylko częściowo uzasadniony, czego dowodem jest zwł. VIII Symfonia, w której ujawnił się w pełni dojrzały styl kompozytorski M. Jego zasługą jest przełamanie tradycyjnej harmonicznej polifonii i eksperymenty w zakresie atonalnej heterofonii, do których będzie się następnie odwoływał A. Schönberg. Obok wspomnianych 10 symfonii, kantaty Das klagende Lied oraz Pieśń o Ziemi (cykl 6 pieśni opartych na starochińskich tekstach), najw. utworami M. są cykle wokalne stanowiące arcydzieła muzyki neoromantycznej (m.in. Pieśni wędrownego czeladnika, Treny dziecięce).
- Mahler Gustav, (1860-1911)
- ALMA, Pochodzenia łacińskiego,...
- ABBADO Claudio, (ur. 1933)