postromantyzm
kierunek w muzyce niem., wyodrębniony w 2. poł. XIX i na pocz. XX w., uznawany za ostatnią fazę romantyzmu; twórcy n. (F. Liszt, R. Wagner, H. Wolf, A. Bruckner, G. Mahler, R. Strauss) tworzyli swe dzieła w bliskim związku z innymi sztukami (gł. literaturą), czego wyrazem są typowe dla n. gatunki: poemat symfoniczny i dramat muz. R. Wagnera; w zakresie środków orkiestralnych n. wyraził się potęgą brzmienia i bogactwem kolorystyki (G. Mahler, A. Bruckner); n. w ostatniej fazie przeszedł w ekspresjonizm, wywierając silny wpływ na kompozytorów Młodej Polski.
- neoromantyzm, (fr. noromantisme ,...
- NEOROMANTYZM, (lit.) termin stosowany...
- Heidenstam Verner von, (1859-1940)