Jan (1916-88)
aktor, reżyser, dyr. teatru; debiut 1938; podczas okupacji prowadził (z L. Zamkow) konspiracyjny teatrzyk w Krakowie; od 1944 występy w Białymstoku (m.in. Przełęcki w Uciekła mi przepióreczka S. Żeromskiego), Lublinie, Łodzi (m.in. Chopin w Lecie w Nohant J. Iwaszkiewicza; Baron w Na dnie M. Gorkiego); od 1949 w Warszawie: Teatr Polski, Dramatyczny (także jego kierownik artyst. 1955-56 i dyr. 1961-66); m.in. rola Poety w Weselu S. Wyspiańskiego, Starego w Krzesłach E. Ionesco, Romulusa Wielkiego i Möbiusa w Fizykach F. Dürrenmatta, Proctora w Czarownicach z Salem A. Millera, Makbeta, Cześnika w Zemście A. Fredry); od 1966 w Teatrze Ateneum (role m.in. Solomona w Cenie A. Millera, Szambelana w Głupim Jakubie T. Rittnera, Fryderyka II w Wielkim Fryderyku A. Nowaczyńskiego); wiele inscenizacji i ról w teatrze TV (m.in. Wojewoda w Mazepie J. Słowackiego); uważany za kontynuatora K. Junoszy-Stępowskiego, aktor o dopracowanej do najdrobniejszego szczegółu umiejętności przeobrażania się; od 1948 prof. łódzkiej, potem w-wskiej PWST (1952-63 prorektor).