Petrarka Francesco (1304-74)
poeta włoski; za młodu żył w płd. Francji, następnie dużo podróżował; pismami po łacinie chciał zdobyć trwałą sławę, jakby lekceważąc poezję, której okazał się mistrzem; 1341 uwieńczony laurem poetyckim na Kapitolu; w epickim poemacie Africa (1338-42) sławił wielkość staroż. Rzymu; dialogowane wyznania rel.-osobiste Secretum (1342-43); najsławniejsze to miłosno-refleksyjne Il canzoniere (Pieśni, pol. wyd. 1881), 366 utworów, głównie sonetów do Laury (którą 1327 poznał w Awinionie i wielbił do końca życia), będących wzorem dla wielu poetyckich pokoleń od renesansu; nadto wiersze polit. (Italia mia - o rozbiciu Włoch); pisma polemiczne, listy filoz.-lit. i in.
PASTORALNA LITERATURA, PARANDOWSKI, BANDELLO Matteo, GUARINI, SIELANKA, PROWANSALSKA LITERATURA, RENESANS, TREN, PETRARKA, FALEŃSKI
- Petrarca Francesco, (1304-74)
- Petrarca Francesco, (1304-74)
- Petrarca Francesco, (1304-1374)