Reklama

Srebrne orły

powieść T. Parnickiego wyd. w Jerozolimie w 1944 r., w kraju w 1949. Ukazuje kształtowanie się państwa polskiego na przeł. X i XI w. z perspektywy przemian przeżywanych przez całą Europę. Centralne miejsce zajmują wzajemne stosunki Ottona III i Bolesława Chrobrego, które pozwalają ujawnić dalekie plany polit. cesarstwa zmierzające do odbudowy dawnej świetności, z wyznaczoną w tym rolą pol. władcy. Tok fabuły jest podporządkowany retrospektywnie ujętym rozmyślaniom głównego bohatera Arona, wychowanego w Rzymie Irlandczyka, który po wędrówce przez niemal całą Europę zostaje opatem benedyktynów w Tyńcu. Próbuje on zrozumieć racje Bolesława Chrobrego, który w imię niezależności polit. odmawia przyjęcia z rąk Ottona III godności patrycjusza imperium i jego symbolu, "srebrnych orłów". Poufne misje Arona na dworze papieskim, wędrówka przez ziemie franc., niem. i pol. są naturalną sposobnością do ukazania polit. racji wpływających na kształt ówczesnej Europy, w tym konfliktów papiesko-cesarskich, religii chrześc. i pogaństwa, cywilizacji helleńsko-romańskiej i germańskiej. Powieść jest z rozmachem przedstawioną panoramą świata, w którym umacniające się państwo pol. poszukuje swego miejsca. Konstrukcja czasu powieściowego, pełna dygresji, różnych planów sprzyja pogłębieniu psychologii, w konsekwencji zdarzenia pokazywane są przez pryzmat życia psychicznego bohaterów, portretowanych tzw. techniką strumienia świadomości.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama