(Sztuka poetycka)
nazwa nadana najdłuższemu zListów do Pizonów Horacego; wierszowany esej opoezji, wktórym Horacy powołując się na Neoptolemosa zParion i Arystotelesa oraz wykorzystując własne doświadczenia twórcze omówił budowę dzieła lit. Postulował jednolitość kompozycji artystycznej, dbałość ostylistykę ijęzyk; na przykładzie eposu idramatu podał wskazówki dotyczące miar wierszowych, przedstawiania charakterów ipostaci, podkreślał potrzebę związku autora zdziełem, które poruszy odbiorcę tylko wtedy, gdy będzie wypływać zwnętrza twórcy. Horacy zauważył konieczność powiązania talentu (ingenium) isztuki (ars), stałej refleksji nad własną twórczością.
- ars poetica, (łac. = sztuka poetycka)...
- ars poetica, (łac. = podręcznik...
- Ars poetica?, wiersz Cz. Miłosza...