(wł. "nowy słodki styl")
nazwa szkoły poetyckiej rozwijającej się wXIII w. wpłn. Włoszech, nawiązującej do tradycji poezji prowansalskiej (zob. trubadurzy). Twórcą nowego stylu był G. Guinicelli, aprzedstawicielami m.in. G. Cavalcanti, C. da Pistoia, później Dante. Wsonetach, balladach ikanconach poeci sławili miłość pojmowaną jako źródło doznań intelektualnych, sfera "odcieleśniona", wyraz harmonii icnoty. Kobieta, wielbiona za mądrość, szlachetność serca ipobożność, stawała się istotą abstrakcyjną (zob. Beatrycze). Utwory charakteryzowały powściągliwość iwytworność jęz. oraz świadomie przyjęta dyscyplina artystyczna.
- DOLCE STIL NUOVO, (wł. - słodki nowy...
- Michał Anioł, właść. Michelangelo Buonarroti, (1475-1564)
- PROWANSALSKA LITERATURA, zw. oksytańską